Wirtualny Hogwart im. Lwa Aslana

aaa4

Dirk podskoczyl wysoko, jakby ktos zatrabil mu prosto w ucho, i usmiechnal sie potulnie.

-Jesli sie nie pospieszymy, ominie nas wieczerza. Zliczyc byloby trudno, ile razy podczas patrolu przysnil mi sie posilek u Mero! - westchnal Kris.

-Tylko tego ci brakowalo? Jedzenia? Powinienem byl sie domyslic, biedny, pokrzywdzony bracie. Czy Talia zmusila cie, bys korzystal z wlasnej kuchni?

-Gorzej... - odparl Kris, usmiechajac sie do dziewczyny - musialem

korzystac z jej!

Wyrwany z transu Dirk puscil jak oparzony dlon Talii. Kiedy dziewczyna odwrocila sie, by wyrazic wzrokiem wdziecznosc Krisowi, przypuszczalnie za wyrwanie ich spod wladzy czaru, Dirk na widok wyrazu jej oczu poczul przyplyw uczuc, ktore nieprzyjemnie bliskie byly zazdrosci. A gdy Kris zakpil sobie z niej, Dirk pozalowal, ze to nie jemu przyszedl do glowy ten pomysl.

-Potwor. - Talia zrobila mine do Krisa.